Leesautobiografie van Jules Voddé
Mijn allereerste boekje was Rijden met muis en de volgende jaren heb ik alleen maar interesse gehad in boekjes over voertuigen. Mijn moeder ging wel eens met mij naar de bibliotheek naar een voorlees half uurtje, maar daar vond ik niks aan. Na afloop kozen we boeken en ik liep altijd naar de bak ´transport en vervoer´.
Vanaf groep 3 begon ik ook andere boeken leuk te vinden maar ik hield er nog niet van om zelf te lezen want die boekjes waren een beetje saai. In die tijd las mijn moeder ook nog vaak voor, dat vond ik wel leuk. Op de basisschool vond ik de boeken van De kleine kapitein van Paul Biegel en de boeken van Paul van Loon leuk. Omdat ik ze spannend vond en ook een beetje grappig. De kleine kapitein beleefde allerlei avonturen op eilanden en op zee en je wist nooit hoe het ging aflopen. Paul van Loon heeft grappige en soms een beetje enge hoofdpersonen zoals een weerwolf en een vampier. De boeken vertelden een spannend verhaal en ik wilde weten hoe het afliep.
In groep 7 en 8 las ik de boeken Oorlogswinter en Pjotr. En de boeken van Het leven van een loser waren ook leuk omdat de hoofdpersoon een jongen was van mijn leeftijd. Een jongen uit de brugklas met een beetje een onhandige vriend.
Het mooiste boek was Oorlogswinter want dat vond ik erg spannend omdat het over de Tweede Wereldoorlog gaat. Het zou echt gebeurd kunnen zijn en je leeft met de hoofdpersoon mee.
Eigenlijk ben ik geen grote lezer. Dat komt omdat ik liever andere dingen doe zoals gitaar spelen, voetballen en gamen. Maar de boeken die ik vroeger heb gelezen, vond ik nog wel leuk.
Mijn top 5 van boeken is
5: Paul van Loon - Altijd bijten de buren
4: Tosca Menten - Dummie de mummie
3: Jan Terlouw - Pjotr
2: Paul Biegel - De kleine kapitein
1: Jan Terlouw - Oorlogswinter.
Mijn favoriete schrijvers zijn Paul van Loon en Jan Terlouw. Over Paul van Loon heb ik hier al geschreven. Jan Terlouw schrijft over spannende onderwerpen die echt gebeurd zijn (zoals oorlog) en dat vind ik interessant. Bij mij thuis lezen mijn zus en mijn moeder verhalen en mijn vader leest voor zijn werk.
Sinds de eerste klas heb ik in mijn vrije tijd eigenlijk vrijwel niets meer gelezen. Zoals ik toen ook al heb gezegd, lezen is niet echt iets voor mij. De paar boeken die ik op school nog wel heb moeten lezen waren voornamelijk voor Engels. Elk jaar moeten we een stuk of 6 boekverslagen voor Engels inleveren. Ik heb in havo 2 en 3 dus in totaal al 12 boekjes voor Engels gelezen. Deze boekjes waren voorheen altijd erg dun en makkelijk te lezen. Dit jaar zijn we echter bezig met het boek The boy in the striped pyjamas van John Boyne. Dit is al een stuk dikker en moeilijker. Wel is dit een boek met een interessant verhaal en onderwerp (Tweede Wereldoorlog) en ik vind het dus ook niet erg om dit boek in de klas te lezen.
Verder hebben we bij Nederlands vorig jaar een boek moeten lezen. Ik heb daar opnieuw Oorlogswinter gelezen, omdat ik dat verhaal al kende en dus misschien een beter boekverslag kon maken. Ook dit jaar hebben we bij Nederlands al een boek moeten lezen, Dagen van gras van Philip Huff. Dit boek vond ik wat minder leuk om eerlijk te zijn, het verhaal was wat moeilijk te begrijpen en een beetje raar. De hoofdpersoon heeft een verslaving en als lezer weet je vaak niet wat echt gebeurt of wat zich in het hoofd van de hoofdpersoon afspeelt. Ik moet dit jaar nog 4 boeken voor Engels lezen, welke boeken weet ik nog niet, ik denk dat ik daar snel wel iets van ga horen. Eerst The boy in the striped pyjamas maar eens uitlezen. 1